Kształcenie specjalne organizuje się dla dzieci i młodzieży z zaburzeniami rozwojowymi, w szczególności:
- niesłyszącym, słabosłyszącym,
- niewidomym, słabowidzącym,
- z niepełnosprawnością ruchową, w tym z afazją,
- niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim, umiarkowanym lub znacznym,
- z autyzmem, w tym z zespołem Aspergera,
- z zaburzeniami sprzężonymi, tzn. z występującymi co najmniej dwiema niepełnosprawnościami,
- niedostosowanym społecznie,
- zagrożonym niedostosowaniem społecznym.
Poradnia wydaje orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego dla dzieci z wyżej wymienionymi zaburzeniami.
W orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego określa się zalecaną formę kształcenia specjalnego.
W orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego określa się zalecaną formę kształcenia specjalnego.
W zależności od wyniku przeprowadzonej diagnozy (rodzaju oraz stopnia zaburzeń) orzeczenie wydaje się na okres roku szkolnego, etapu edukacyjnego lub okresu kształcenia w danej szkole.
Wychowanie i kształcenie specjalne na poziomie przedszkola i szkoły podstawowej mogą być realizowane w:
- przedszkolach, szkołach podstawowych ogólnodostępnych,
- przedszkolach, szkołach podstawowych z oddziałami integracyjnymi,
- przedszkolach, szkołach podstawowych integracyjnych, w których wszystkie oddziały są integracyjne,
- przedszkolach, szkołach podstawowych ogólnodostępnych z oddziałami specjalnymi,
- przedszkolach, szkołach podstawowych specjalnych.
Na poziomie gimnazjum uczniowie z niepełnosprawnościami mogą być kształceni podobnie jak na poziomie szkoły podstawowej w:
- gimnazjum ogólnodostępnym,
- gimnazjum ogólnodostępnym z oddziałami integracyjnymi,
- gimnazjum ogólnodostępnym integracyjnym,
- gimnazjum ogólnodostępnym z oddziałami specjalnymi,
- gimnazjum specjalnym,
- gimnazjum z oddziałami przysposabiającymi do pracy.